Vandaag vertrek ik dan eindelijk naar Indonesië. De reis waar ik zo naar uit heb gekeken maar die door een wending van het lot opeens een heel andere lading krijgt door het plotselinge overlijden van oma Joke op zaterdag 25 maart. Na veel twijfel heb ik toch besloten om vanochtend op het vliegtuig te stappen en daardoor de begrafenis te missen.

Dus daar sta ik dan om negen uur op Schiphol in vertrekhal 3. Emotioneel vanwege het enorme enthousiasme over de reis en emotioneel door het weglopen van de mensen die het deze week nog zo zwaar gaan krijgen. Om iets voor half 12 is het dan zover. We komen los van de grond. Geen weg meer terug.

Onderweg ontmoet ik al een paar mensen van de groepsreis waar ik af en toe een praatje mee maak. De rest van de tijd ben ik vooral naar buiten aan het kijken. Zo vliegen we over de zwarte zee, zie ik bergen met eeuwige sneeuw en "vliegen we door de nacht" weer richting de morgen. Half 6 's ochtends plaatselijke tijd landen we op Singapore. Hier hebben we anderhalf uur de tijd om over te stappen op de vlucht naar Jakarta.

Eenmaal in Jakarta aangekomen ontmoeten we de reisbegeleider die met ons tot Bali mee zal reizen. Hij brengt ons naar het hotel om daar de rest van de dag te ontspannen en bij te komen van de lange reis. Daarnaast vlogen we ook nog eens in de ochtend waardoor we in feite een nachtje slaap missen. Eerst gaat iedereen naar de kamer om zijn bagage te dumpen. De kamer is overigens geweldig! Veel natuurlijke stenen en neutrale kleuren. De badkamer is vrij ruim en bevat een heerlijke regendouche. Vanaf een bankje aan het raam kan ik zo uitkijken over de stad. Wat een rijkdom. Na een half uurtje heb ik mijn bikini aan, wat spullen gepakt en ga ik naar het zwembad. Twee reisgenoten liggen daar al en al snel volgt de rest. We kunnen heerlijk ontspannen in de schaduw liggen om te wennen aan de warmte. Totdat er vanuit de boom boven me een salamander op mijn borst valt en ik vrij laat pas doorheb dat het een grote salamander is in plaats van een blaadje...

Na nog een drankje met de groep te hebben gedaan merk ik dat mijn ogen bijna dichtvallen en besluit ik om me even op te gaan frissen op de kamer. Dat gedaan hebbende was het de perfecte tijd om mijn reislog aan te vullen met een nieuw verhaal en de eerste foto's, om me daarna klaar te gaan maken voor het "welkomstdiner" vanavond in het hotel.

Wordt vervolgd!

Veel liefs en tot snel,
Annemijn