Inhaalslag

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een reisverslag online heb gezet. Vooral doordat er veel op de planning staat en er simpelweg enorm veel te doen is in de vrije tijd die we af en toe hebben. Maar goed, vandaag (7 april) heb ik gelukkig wel even tijd om het in te halen.

Mijn laatste verslag was over 1 april vanuit Pangandaran. Op 2 april zijn we de ochtend daar begonnen met een fietstocht langs het strand, de huizen en de markt. Terug in het hotel ben ik direct vanaf de fiets het zwembad in gesprongen om af te koelen. In de middag ben ik met een lokale gids en twee meiden uit de groep naar het natuurreservaat in Pangandaran gegaan.in korte tijd hebben we daar vrij veel dieren gezien. Na de aapjes, zagen we stekelvarkens in een grot, een schorpioen met baby's, toekan vogels, een luiaard met een baby, een caravan en natuurlijk herten en vlinders.

Op 3 april stond de Borobodur op het programma. Dit is de grootste boeddhistische tempel ter wereld. Het bijzondere aan onder andere deze tempel is dat er geen metsel of lijm gebruikt is maar dat de stenen allemaal een aparte vorm hebben waardoor ze als LEGO stenen in elkaar passen en zo op hun plek blijven liggen. De tempel kent 6 lagen en elke laag is versierd met een andere Boeddha. Ook waren op elke laag verhalen te zien in reliëf. 's Avonds heb ik met twee meiden de dag afgesloten met Japanse teppanyaki.

4 april werden we wakker in Jogjakarta en begon de dag met een bezoek aan een hindoeïstische tempel; de Prambanan. Ook deze tempel is gebouwd zonder gebruik van metsel of lijm. Het verschil met de Borobodur is echter dat de Prambanan door een eruptie van een vulkaan is verwoest en veel delen van de tempel nog worden opgebouwd. Overal zie je stenen bi elkaar liggen die in elkaar zouden moeten passen maar waar ze waarschijnlijk nog jaren mee bezig zijn om op te bouwen. Ook in deze tempel waren veel beelden te zien. Hierna zijn we met een Becak Tour (fiets met motor en zitje voor) naar het paleis van de Sultan, een batik werkplaats en een zilversmid geweest. In de middag was er even tijd om te ontspannen en aan het zwembad te liggen.

5 april zijn we vroeg in de ochtend met de trein van Jogjakarta naar Malang gegaan. We kwamen laat op de dag pas aan in het hotel door het lange reizen dus in de middag heb ik nog even lekker aan het zwembad gelegen en ben ik op tijd naar bed gegaan.

6 april ben ik in de ochtend met onze reisbegeleider en drie mensen van de groep door Malang gaan lopen. Eerst door het deel dat het "Wassenaar van Malang" wordt genoemd en daarna langs het centrum en de vogelmarkt. Waar overigens ook geverfde kuikens en beschilderde krabbetjes te zien waren. Je verbaasd je erover wat hier "normaal" is. De rest van de dag heb ik weer aan het zwembad gelegen in het hotel en zijn we na het eten allemaal vroeg gaan slapen. Tijdens de stadstour heb ik een steentje van oma achtergelaten in de fontein bij het prachtige stadhuis!

Vanochtend was het namelijk zover; de excursie naar de Bromo vulkaan bij zonsopgang. Om half een moesten we opstaan en zijn we met de bus naar een nabijgelegen dorpje gereden. Daar zijn we in jeeps overgestapt en naar het uitzichtpunt gereden. Helaas was er nogal veel mist dus toen de zon om kwart over vijf op begon te komen was er op een enkele boom na niks te zien. Gelukkig maakte de middag veel goed... Toen zijn we namelijk naar beneden gereden naar de voet van de Bromo vulkaan. Vanaf hier konden we richting de vulkaan de kraterrand oplopen. In het verleden heb ik de Vesuvius al een keer bezocht en was ik al onder de indruk, maar dat valt in het niets bij het zien van de kraterrand van de Bromo vulkaan. Allereerst omdat de vulkaan nog actief was en je het borrelen van lava dus kon horen en voelen. En ten tweede omdat de kraterrand simpelweg enorm was qua omtrek. Om zo dicht bij te staan is imponerend en angstaanjagend tegelijk. Het bijzondere gevoel is niet te bevatten. Vandaar dat ik een steentje van oma in de krater heb achtergelaten. Terug naar de kern.

Morgenochtend moeten we weer vroeg opstaan en vertrekken we met de bus naar de boot om over te stekelbaars Bali. Ik ben benieuwd...

Terimah kasih (bedankt) voor het lezen van alle stukjes en voor de lieve reacties en appjes.

Veel liefs en tot snel,

Liefs Annemijn!

P.s. Ik wilde meer foto's online zetten dan erop passen... Dus als je denkt, er stonden toch foto's op? Ik ben weer even opnieuw begonnen :)

1 april - Bandung/ Banjar/ Prangadaran

Vandaag sta ik om half 7 op. Nadat ik me aan heb gekleed en ingesmeerd met zonnebrandcreme aangezien mijn rug gisteren flink is verbrand ga ik om 7 uur naar beneden om te ontbijten. Na het ontbijt poets ik nog even mijn tanden en doe mijn lenzen in om daarna uit te checken en in de taxi te stappen naar het station. Vanaf daar rijden we met een trein naar Banjar. De reis duurt ongeveer drie uur, maar de stoelen in de trein kunnen naar het raam gedraaid worden waardoor je de natuur en dorpjes buiten goed kan zien en de tijd erg snel gaat. Op het treinstation van Banjar worden we weer door onze bus opgehaald met lunch pakketten aan boord en rijden we nog ongeveer 4 uur naar de green canyon. Dit is een een kloof die ontstaan is door een aardbeving en waar nu water doorheen stroomt. In kleine bootjes varen we naar het punt met een kleine waterval en een mooie "brug" van rots over de rivier. Onderweg zien we twee slangen en een leguaan. Aan beide kanten staan prachtige groene bomen, vandaar de naam green canyon. Bij de waterval konden we verder zwemmen en was er een mooie grote rots om van af te springen. Na wat twijfel (en mijn moeders stem in mijn hoofd:"we kweken hier geen mietjes") vond ik het een goed moment om weer eens uit mijn comfort zone te stappen. En ik heb het geweten.

Op de helft werd mijn vermoeden bevestigt dat het toch wel glad was. Ik verloor even mijn grip maar gelukkig had de gids me vast en heb ik de top van de rots bereikt. Echt even een overwinningsmomentje! Daarna zijn we weer terug gezwommen naar de bootjes en zijn we terug gevaren naar de bus. Hierna was het nog maar een uurtje richting de zee en ons hotel. Het hotel ligt ongeveer 100 meter van het strand maar dit gedeelte is niet veilig om in te zwemmen door de sterke stroming. Dit is overigens ook een van de plaatsen die in 2006 getroffen is door de tsunami. Veel mensen hebben het toen overleefd door in de kokosnoot bomen te klimmen, zo vertelde onze begeleider.

Het hotel is overigens minder luxe dan de hotels die we voorheen hebben gehad, maar is nog steeds prima. De temperatuur is hier wel een stuk hoger dan voorheen. De luchtvochtigheid is hier ongeveer 95% dus het is er ook vrij klam. Gelukkig is er airco op de kamer. Vanavond ben ik met 5 meiden uiteten geweest en heb ik een steentje van oma op het strand achtergelaten, zodat de zee hem mee kan voeren. Omdat ze het altijd zo fijn vond aan het strand als ze bij ons langs kwam.

Morgen staat er in de ochtend een fietstocht op de planning en is het in de middag mogelijk om het natuurreservaat in de buurt te bezoeken. Voor de rest zijn we morgen vrij, dus wordt het lekker genieten aan het zwembad.

Veel liefs en tot snel!

Annemijn x

30/31 maart - Jakarta/Bandung

Op donderdag vertrekken we na een heerlijk ontbijt om 7 uur met de bus van Jakarta naar Bandung. Onderweg stoppen we allereerst even bij het nationaal monument en het werkpaleis van de president en brengen we daarna een kort bezoek aan de VOC haven. Bij het nationaal monument staat de volgende dag een demonstratie op de planning tegen de gouverneur van Jakarta. Vandaar dat er vandaag een half leger aan politiemannen en soldaten staat om geinstrueerd te worden. Onze reisbegeleider, Aga, verteld dat de regering dergelijke demonstraties wel toe laat, maar dat er dus veel mensen gemobiliseerd worden om de demonstranten in de gaten te houden. Hierna rijden we verder naar de volgende tussenstop: het ereveld Pandu, in Bandung. Het erveveld lag midden in de stad, maar was erg sereen en indrukwekkend. Alle kruizen zijn wit maar verschillen van vorm afhankelijk van het geloof van de overledenen en het geslacht. De graven van kinderen zijn op halve grootte. Op dit ereveld liggen 4000 mensen begraven. En naar mijn schrik erg veel kinderen. Sommigen van maar een paar maanden oud. Een dag van tevoren heeft mijn vader een berichtje gestuurd of ik iemand op wilden zoeken die daar lag. J.H Geurten. En die heb ik inderdaad gevonden! Erg bijzonder.

Na het overlijden van mijn oma heb ik 17 steentjes uit haar tuin meegenomen waar ze altijd zo dol op was. Elke dag wil ik 1 steentje neer leggen op een mooie of bijzondere plek. Vandaag was het eerste steentje aan de beurt en die heb ik dus op de ere begraafplaats achter gelaten.

Hierna zijn we doorgereden naar het hotel in Bandung waar we twee nachten zullen verblijven. Het is een erg mooi hotel, wat erg traditioneel en sfeervol is ingericht. De kamers zijn echter iets kleiner en soberder dan de vorige kamer. Maar nog steeds hartstikke mooi. Nadat de groep zich heeft opgefrist, besluiten ik met een deel van de groep om naar een grote stopping mall in de buurt te lopen. Ik besluit hier ook meteen weer even geld te pinnen: 1,5 miljoen roepia, wat ongeveer een waarde heeft van 100 euro. Maar ondanks de waarde in euro's is het heel gek om 1,5 miljoen op zak te hebben. Aan de buitenrand van de mall bevinden zich allerlei eettentjes en binnenin bevinden zich bekende maar ook onbekende winkels. En er zit een grote bioscoop in de mall. Voor mij en twee andere vrouwen de ideale gelegenheid om Beauty and the Beast te bekijken. Helemaal vanwege het feit dat we in de "velvet" zaal zitten. Deze zaal heeft geen stoelen maar alleen maar tweepersoonsbedden met lekkere kussens en dekens. Van tevoren eten we bij een eettentje in de mall allerlei kleine Aziatische hapjes zoals een soort dimpling en gefrituurde kip en biefstuk. Daarna halen we bij de bioscoop een milkshake en (regenboog!)popcorn. Achteraf lopen we met zijn drieën tegen middernacht aan terug naar het hotel en ga ik vrij snel slapen.

De volgende dag stond er namelijk weer een vroeg vertrek op de planning. Om 7 uur vertrok de bus naar de theeplantage van Boska. Dit is een Nederlander die vroeger naar Indonesië is gekomen om theeplantages aan te leggen. Op hetzelfde terrein bevinden zich ook zijn graf en woonhuis, waar we een kopje thee drinken met gebakken banaan. Hierna lopen we over de theeplantages en door de kampong. In de kampong wonen alle theeplukkers met hun familie. Wanneer de reisbegeleider vraagt wie er wat snoep uit wil delen aan wat kinderen die bij de ingang staan biedt ik me als eerste aan en komen al kinderen direct op me aflopen. Hierna lopen we door verder de kampong in. Het is indrukwekkend om te zien in welke slechte staat de huisjes zijn waar mensen met een heel gezin in moeten wonen en hoe slecht de leefomstandigheden en hygiëne is. Op zulke momenten besef ik me dan weer hoe bevoorrecht ik ben met alle kansen en mogelijkheden die ik heb en met onze standaard van leven.

Verder valt het op dat toeristen, en dan vooral de blanke blonde meisjes (ik dus ook) verwelkomd worden. "Hello Miss, what is your name? Where are you from? You are very pretty!" De mensen die erg arm zijn, werken veel op de plantages, waardoor zij veel zon op hun huid krijgen. Des te donkerder de huid, des te armer dus de mensen. Vandaar dat wij als beroemdheden worden gezien. Dat is vooral te merken als we in de kampong nog een keer snoep uitdelen en zo'n tien kinderen me ongeveer omverlopen voor een klein snoepje.

Hierna lopen we weer terug naar het woonhuis van Boska om te lunchen. Op het menu staat rijst met saté en foe yong hai. Hierna begeven we ons weer terug naar de bus om terug te keren naar het hotel. Het verkeer is hier overigens een chaos. Zelfs op de tolweg is er erg veel verkeer en doe je al snel anderhalf uur over een kleine afstand. De files in Nederland zijn dan opeens niet zo schrikbarend meer.

Aangezien de begrafenis van oma vandaag is, over 38 minuten om precies te zijn, ga ik na aankomst in het hotel met een groepje naar katholieke kathedraal om daar een kaarsje aan te steken voor oma. Zo heb ik toch het gevoel dat ik er een beetje bij ben vandaag.

Verder staat er een vrije avond op de planning. En waarschijnlijk steamboat als avondeten bij de mall. Dit is een soort bouillon fondu en is typisch Aziatisch. Heerlijk!

Tot snel en veel liefs,

Annemijn

Update: de kathedraal was prachtig! Dus ik heb daar twee kaarsjes opgestoken en ik heb een steentje in de kerk achtergelaten, tussen de waxinelichtjes. Het eten was ook erg lekker en natuurlijk spot goedkoop hier.

P.s. Ik heb geprobeerd om wat foto's online te zetten maar daar was de WiFi op dat moment te slecht voor. Die volgen dus nog!

P.p.s. Het aantal muggenbulten staat momenteel op 10, ondanks de deet.

28/28 maart - Wending van het lot

Vandaag vertrek ik dan eindelijk naar Indonesië. De reis waar ik zo naar uit heb gekeken maar die door een wending van het lot opeens een heel andere lading krijgt door het plotselinge overlijden van oma Joke op zaterdag 25 maart. Na veel twijfel heb ik toch besloten om vanochtend op het vliegtuig te stappen en daardoor de begrafenis te missen.

Dus daar sta ik dan om negen uur op Schiphol in vertrekhal 3. Emotioneel vanwege het enorme enthousiasme over de reis en emotioneel door het weglopen van de mensen die het deze week nog zo zwaar gaan krijgen. Om iets voor half 12 is het dan zover. We komen los van de grond. Geen weg meer terug.

Onderweg ontmoet ik al een paar mensen van de groepsreis waar ik af en toe een praatje mee maak. De rest van de tijd ben ik vooral naar buiten aan het kijken. Zo vliegen we over de zwarte zee, zie ik bergen met eeuwige sneeuw en "vliegen we door de nacht" weer richting de morgen. Half 6 's ochtends plaatselijke tijd landen we op Singapore. Hier hebben we anderhalf uur de tijd om over te stappen op de vlucht naar Jakarta.

Eenmaal in Jakarta aangekomen ontmoeten we de reisbegeleider die met ons tot Bali mee zal reizen. Hij brengt ons naar het hotel om daar de rest van de dag te ontspannen en bij te komen van de lange reis. Daarnaast vlogen we ook nog eens in de ochtend waardoor we in feite een nachtje slaap missen. Eerst gaat iedereen naar de kamer om zijn bagage te dumpen. De kamer is overigens geweldig! Veel natuurlijke stenen en neutrale kleuren. De badkamer is vrij ruim en bevat een heerlijke regendouche. Vanaf een bankje aan het raam kan ik zo uitkijken over de stad. Wat een rijkdom. Na een half uurtje heb ik mijn bikini aan, wat spullen gepakt en ga ik naar het zwembad. Twee reisgenoten liggen daar al en al snel volgt de rest. We kunnen heerlijk ontspannen in de schaduw liggen om te wennen aan de warmte. Totdat er vanuit de boom boven me een salamander op mijn borst valt en ik vrij laat pas doorheb dat het een grote salamander is in plaats van een blaadje...

Na nog een drankje met de groep te hebben gedaan merk ik dat mijn ogen bijna dichtvallen en besluit ik om me even op te gaan frissen op de kamer. Dat gedaan hebbende was het de perfecte tijd om mijn reislog aan te vullen met een nieuw verhaal en de eerste foto's, om me daarna klaar te gaan maken voor het "welkomstdiner" vanavond in het hotel.

Wordt vervolgd!

Veel liefs en tot snel,
Annemijn

De voorbereidingen

De eerste fase van mijn reis is begonnen...de voorbereidingen. Nadat ik in een paar dagen een to-do list had opgesteld was het nu nog zaak om deze ook daadwerkelijk uit te voeren. En voor de mensen die mij wat beter kennen: dat is soms nog wel een puntje met mijn selectieve uitstelgedrag. Zo heb ik mijn camera al een paar weken geleden gekocht maar heb ik mijn inentingen twee dagen voor vertrek. Vandaag heb ik de laatste spullen gekocht die ik nog nodig heb zoals (blaren-) pleisters, zonnebrandcrème, after-sun, tijdschriften voor in het vliegtuig en natuurlijk niet te vergeten muggenspray.

Het enige wat nu nog op mijn to-do list staat is beslissen welke excursies ik wil maken tijdens de reis. En over een week gaat het avontuur dan echt beginnen. Op dinsdag 28 maart om 11.15 om precies te zijn. Dan vlieg ik vanaf Schiphol Airport via Singapore naar Jakarta met Singapore Airlines. Dan vertrek ik voor mijn eerste reis die ik alleen ga maken (behalve met wat vreemdelingen van de groepsreis natuurlijk). Tot 8 april zullen we rondreizen over Java en daarna vooral ontspannen en bijkomen van alle indrukken op Bali. En tussendoor natuurlijk alle geluksmomentjes zo goed mogelijk in me op proberen te nemen. En deze hopelijk ook vast leggen. Ik zal proberen die zo veel mogelijk met jullie te delen via deze reislog.

Tot snel, en veel liefs,

Annemijn

P.s. als jullie het leuk vinden om een mailtje te ontvangen als er een nieuw verhaal of nieuwe foto('s) online staat/staan, kun je je mail adres invullen zodat je de eerste bent die een melding krijgt.